Goedemorgen gemeente, broeders en zusters,
Op deze Pinksterdag willen we u en jullie hartelijk groeten vanuit het Noordoosten van Congo. Het gaat goed met ons hier, we zijn gezond en veilig. Het werk van de Communauté Emmanuel, het kerkverband waarvoor we werken, gaat door. Recent zijn er weer evangelisten getraind om het goede nieuws over Jezus te vertellen aan de Mbuti, ook wel Pygmeeën genoemd. De jongerenvereniging hield een conferentie over verzoening tussen stammen. Er wordt nagedacht over hoe discipelschap meer geïntegreerd kan worden in het leven van christenen. Scholen van de kerk leggen een basis in de levens van talloze kinderen en jongeren. Dokters en verpleegkundigen van de kerk tonen Gods liefde op de plekken waar ze werken. De bouw van de kraamkliniek in Iga-barrière, waar velen uit Nederland aan hebben bijgedragen, vordert.
We kijken ernaar en staan verbaasd over hoe de kerk de spil is in de samenleving. Soms de strohalm waaraan een Congolees zich nog net kan vastgrijpen.
Want het stormt hier nog steeds. Geweld overal. Geweld om controle over goudmijnen, geweld tussen stammen, geweld door Islamitische terroristen, geweld gesteund door buitenlandse mogendheden, geweld om alles, en geweld om niks. Er zijn bijna zeven miljoen interne vluchtelingen in Oost-Congo. De meesten worden opgevangen door familie. Ze durven niet terug uit angst voor het geweld. Ze kunnen niet terug omdat ze huis en gezin kwijt zijn. De kerk is een van de laatste strohalmen waar ze geborgenheid vinden.
Als iemand in Nederland ons vraagt wat wij doen in Oost-Congo, dan beginnen we vaak te vertellen over ons werk, in de ziekenhuizen, in de projecten die lopen, we hebben het over versterking van de lokale capaciteit en visie. Maar toen Marks ouders hier laatst op bezoek waren, zeiden de Congolezen met wie wij werken iets anders. Ze zeiden: “de aanwezigheid van Mark en Corine op deze plek met zoveel moeilijkheden, is een bemoediging voor ons.” Alleen al “er zijn”.
Daar gaan we dan, met onze Rotterdamse “geen-woorden-maar-daden”-mentaliteit. Niet daden, maar zijn. Presentie. Net als onze Heer Jezus, die zei “ik ben met jullie, alle dagen”. De Geest die ons bewoont, is de Geest die er is. En waar wij zijn, is Hij.
Pinksteren 2024. We vieren de komst van de Geest die ons op weg stuurde. In Nederland in Europa, in Congo in Afrika en op alle plaatsen waar christenen op weg gaan om het goede nieuws over Jezus te vertellen.
God zegene jullie en ons op die weg. Dat daar waar wij zijn, Hij is. En waar Hij is, is vrede en leven, in al zijn volheid.
Hartelijke groet,
Mark en Corine,
Thijmen, Aron, Aimée